Daar stond ie dan, Max de vroege vogel

Terwijl ik nog in dromenland lig, hoor ik in de verte Fabio m´n naam roepen. ´Esther, Esther, Max is here!´ ik doe m´n oog half open, kijk op m´n telefoon, 6.51 uur, wat een tijd! ´Huh??Max?! Hey dat meen je niet!` half slapend kom ik uit m´n bed gestrompeld, ja hoor, ik hoor het ge-pyamaaaa al. Met dikke wallen maar enthousiast zoals onze Max kan zijn staat ie met een glunderende glimlach in de deuropening. Hij heeft z´n ticket naar Rio dus toch weten te verpatsen en gaat samen met mij naar Rio, waar we hadden afgesproken door middel van heel veel zinloos heen en weer gemail.
`Jaaaa aan als een banaaaaaan!!!!´ Haha, nadat we een uur lang alle highlights over z´n enorme bustour hebben uitgewisseld is het weer net of we elkaar de vorige week nog gezien hebben. Wat is zoiets toch relekst met vrienden.
Ik sleep m na een verfrissende douche mee naar de pandaria en vervolgens slenteren we door de stad.
De plannen om vandaag naar Rio te vertrekken veranderen met de minuut, vandaag of morgen vandaag of morgen. Wat maakt het uit in zo´n leven als dit?!

Uiteindelijk wordt het de volgende dag zodat Max nog net wat meer van São Paulo mee kan pikken, met name de nightlife.
Met een kletsmajoor van een taxichauffeur gaan we naar Mistiço, een modern goed restaurant op aanraden van Fabio. We toasten onze reunie met een overheerlijke caipirinha en krijgen pasteitjes dingetjes voorgeschoteld die meesterlijk lekker zijn.
We moeten even wachten want het restaurant is vol.
Fabio komt een uurtje later ook langs en we schuiven bij hem en een vriend van m aan. Ik heb t rete naar m´n zin en het zinnetje ´ik vind út hier GEZELLIG!!´popt herhaaldelijk in mn hoofd op. ;-P

Ik heb zo´n donkerbruin vermoeden aka ik voel nattigheid dat dit wel eens uit de hand zou kunnen gaan lopen. ´I know a very nice club for you guys, if you want to go there I´ll take you there, it´s not far from here.´stelt Fabio voor. Max en ik kijken elkaar aan, ´ach waarom ook niet? we gaan ervoor!!´ (Thee-zak united hoor ik max hier zeggen voor de insiders)en dus staan we 20 minuten later tussen de homo´s en gayfriendly partypeople te dansen op dikke muziek. Hoewel ik niet zo heel veel caipirinha´s naar binnen gewerkt heb, slaan ze in als een atoombom. De volgende dag ben ik zo goed als overleden. Opstaan is een hels karwei, bijna onmogelijk, m´n tas inpakken staat voor volgende week ingepland en mezelf naar de bus slepen is veruit out of the question. Ik zie mezelf nog niet naar Rio gaan....

300 uur en tig bijnakotsmomentjes later zitten we dan toch in de hemelse bus naar Rio. Lekker bijkomen in zachte stoelen met Dirty Dancing op de tv.

Vandaag hebben we een tourtje Botafogo, Urca, Flamengo, praia Vermelho en met de bus in de file staan gedaan. Max moest van mij verplicht de Pão Açucar op. Hij vraagt constant of ie nou al bruiner is geworden, maar ik kan jullie vertellen, die jongen is veeeeeeel te positief! Daarvoor moet ie hier nog enkele weken vertoeven, wat natuurlijk niet vervelend is. Zeker niet op Ipanemabeach waar hij sinds 2 jaar weer eens in zee gezwommen heeft. Genieten met een grote G!!!