De grotesteden3hoek

Het is gedaan met het mooie weer. Ik zit in São Paolo met een van mn brakste hoofden allertijden te bedenken waar ik ook al weer allemaal geweest ben. Porto Seguro, Belo Horizonte, Ouro Preto en Rio.

De laatste keer dat ik postte was in Itacaré waar ik geloof ik niets over verteld heb. Het was weer eens zo´n moment dat ik dacht, amanhã!
Itacaré is een golfsurfmeccaatje waar het barst van de jonge, leuke, interessante mensen. Er zijn honderden leuke eettentjes, barretjes en winkeltjes waar je je te goed kan doen aan de Braziliaanse keuken maar ook aan internationale gerechten. Soms duurt het alleen anderhalf uur voordat je een simpel gerecht van rijst, sla en een gebakken vis voor je neus gezet krijgt. Ik kan er niet meer zo geirriteerd van raken omdat die relekste vibe inmiddels diep tot me is doorgedrongen.
Met Jack Johnsons broer die in de creperie
werkte naast de pousada, ben ik op een ontzettend leuk feestje beland!Er speelde een liveband allerlei funkuy/reggae achtige muziek waar alle partypeople op stonden te swingen. Ik had de neiging iedereen te bellen om er ook heen te komen om te genieten van de goeie vibe die er hing.

Enkele dagen daarna zijn we naar Belo Horizonte (BH)gegaan waar we Gustavo en Sílvinha op hebben gezocht. We kwamen sinds lange tijd weer eens in een grote miljoenenstad met enorm hoge gebouwen. Totaal anders dan NL, maar ik moet zeggen dat het best prima woont in zo´n hoge flat!
De wegen in de stad zijn supersteil en het heeft een echt landklimaat, lekker overdag maar ´s avonds stervenskoud. We zijn in een churrascaria gaan eten met Flavio (de kleine brede die Malaria had weten op te lopen in Manaus)en daar kwam iedereen binnengelopen in lange broeken, laarzen en dikke jassen. Absoluut geen slecht idee die winterkleding aangezien de tent (en trouwens nergens anders in Brazil)geen verwarming heeft.
De volgende dag zijn we met twee auto´s naar watervallen bij Sede gereden. Om daar te kunnen komen hebben we 8 km gelopen door het bergachtige landschap. Het is er heel stil en omdat het winter is, is het er dor en droog. Vanwege de droogte fikt het gras makkelijk dus we zagen geregeld stukken land in de hens staan. Maar dat was onderweg en niet toen we aan het lopen waren gelukkig!

Het weekend zat vol met plannen dus zondag reden we de andere kant van BH op, naar Ouro Preto. Dat is waar vroeger diamanten en goud gedigged werd. Het is een studentenstad, wat me verbaasde omdat het min of meer in de middle of nowhere ligt. Er was een 1 of andere festival aan de gang dus de steile kinderkopstraatjes waren gevuld met veel toeristen. Ik heb me een ongeluk aan foto´s geschoten, zoveel leuke huisjes en mooie uitzichten!
BH is de place to be voor bloedmooie zonsondergangen. In de zeeeeeeeeeeeeer luxueuze condomia waar Gustavo´s knotsgekke moeder en rustige vader wonen, zijn we op een uitkijkpunt gaan zitten en hield ik een fotoshoot van de rode gloeiende bol die achter de zwarte bergen zakte. Belíssima!!!!

Van BH reisde ik alleen met de bus naar Rio, de blondines gingen met het vliegtuig. Ik had t gevoel dat ik op wintersport ging, zoveel bochten en hellingen in de weg, ik kon niet eens fatsoenlijk schrijven in de bus. Dan maar weer mn favoriete strip voor jong en oud lezen, Turma da Monica.

Je hoeft slechts in Rio aan te komen en je voelt somehow al de vibe van deze bruisende stad.
Met het liedje ´en mn vader woont in Rioooo, RioRio de Janeirooooooo´ stapte ik in de taxi op weg naar Copacabana. Daar zou ik de rest weer treffen om naar ons gehuurde appartement te gaan.

wordt vervolgd, amanhã, hehehhehe