Moddervet van de kiks

Inmiddels zitten we al weer 2 dagen in Jericoacoara, HET windsurfmecca van Brazilië. Nu verwacht je natuurlijk superstoere verhalen over frontloops en dat soort tricks, die verwachtte ik ook te kunnen vertellen... maar de bittere waarheid is echter dat er hier geen scheet wind is!

We hebben dus besloten om vanavond richting Fortaleza te vertrekken en misschien gaan we wel verder richting Natal, op zoek naar wind.

Gelukkig hebben we hier goed gezelschap van een stel Israëlische leeftijdsgenoten die veel gevoel voor humor hebben en ook voor muziek! Op het strand en bij de pousada hebben we dan ook geregeld jamsessies waaronder Jimi Hendrix.(Mam, ik heb ze verteld dat je me oa Esther hebt genoemd vanwege Esther Ofarim, ze konden het maar nauwelijks geloven! Hahahaha!)

Omdat het hier kooswindloos is, oftewel NAP niet altijd in Plané, hangen we wat op het strand en golfsurfen een beetje.(Ik zo´n klein beetje als in tot nog toe ´helemaal niet´).
Jeri is één grote zandbak met 100en leuke eettentjes en knusse barretjes. Er hangen hier de meest uiteenlopende types rond. In ieder geval een hele berg vergane hippies, figuren met dreads en gringo´s die zijn blijven plakken.
De sfeer is echt heel erg relekst, als je bijvoorbeeld een board wilt huren kun je die gewoon meenemen en achteraf betalen zonder iets van deposit achter te laten.
´s Avonds staat iedereen bij de kleine kraampjes aan het einde van de ´straat´ die uitkomt op het strand. Bij die karretjes verkopen ze allerlei cocktails in de categorie caipirinha! Daarna gaat iedereen die bij de kraampjes stond naar eenzelfde andere tent om verder te genieten van de caipirinhas.

Ik vergeet bijna te vertellen hoe vet de reis hier naar toe was. Ik had jullie het liefste allemaal willen bellen en in je oor willen schreeuwen hoe vet het achterop de jeep was! 1 groot dik vet avontuur!
Teles reed ons hierheen met zijn brandweerrode jeep, toepasselijk Pegasus genoemd. Zonder een paard, te voet of 4wd kom je nergens hier, het is zoals ik al zei, 1 grote zandbak. Maar wel een hele mooie zandbak!
In Macocim (zeg ik het nou goed?)zijn we gestrand omdat Brazilië moest spelen tegen Kroatië. Dat voetbal is hier een nationale happening, overal vlaggetjes, versieringen , vuurwerk, alles groen en geel!
Op een tv op een tafel op een bierkrat onder een partytent zijn we gaan kijken met een skoll erbij. Relekst!Het is zo´n groot feest dat alle werkzaamheden gestaakt worden, vandaar dat we in het kleine vissersplaatsje strandden omdat er geen pont was die zou overvaren. Wel 1 later maar dat zou te gevaarlijk zijn vanwege hoogwater en dronken lui (voetbal=bier). Dus dan maar liever veilig ´s ochtends.

Nadat we waren overgebracht zijn we nog een heeeeeeeeeeeel lang stuk over het strand gereden. Door water en over zandbanken, over duinen, langs kleine visserhutjes en vissers die bezig waren hun vangst binnen te halen. Langs hoge duinen en door mangrovebossen met kapstokvormige wortels. Dichter bij Jeri kwamen we steeds meer buggys tegen die een rit over het strand maakten met een lading toeristen erin. Voor het eerst sinds 3 maanden zag ik weer zoveel gringo´s bij elkaar.

De hele rit naar Jeri stond ik achterin de jeep wederom te kicken van het enorme gevoel van vrijheid!
Als ik die vette momenten zou omzetten in eten, dan zou ik moddermoddermoddervet zijn! Dat wordt heeeeel erg afkicken want ik heb nog 2 maanden vertier in het vooruitzicht. Wat is het leven toch zwaar!