Fotoos!

Als je benieuwd bent naar enkele collega's van ons, check patricia's site onder de titel fotoos! (www.patriciavs.waarbenjij.nu)
We noemen zulke mensen ook wel gente fina, fijne mensen!

Vandaag heb ik trouwens wel zin in een cochilo (uilen knappen is oud, masseter en sulcus! en de ub hier is lekker koel, goed studieklimaat dus)

M'n onderzoek loopt op z'n eind, ik heb de afgelopen weken met m'n neus in de prontuarios (medische dossiers/statussen) gezeten, en natuurlijk in het archief om ze op te halen.....Uit de prontuarios heb ik informatie verzameld over de behandeling van de patiënt, welke dat was, hoe lang, of het heeft geholpen. Daarnaast wilde ik ook weten waar iemand woont, of dat in de buurt is van plantages (leefomgeving van de parasiet), of iemand gereisd heeft naar endemische gebieden (waar de ziekte heel veel voorkomt) en gegevens als geslacht leeftijd etc.
Als ik weer terug ben ga ik die gegevens die nu in een excelbestand staan, analyseren met epi-info, een programma waarmee je epidemiologische gegevens kan bewerken. Daarna is het typen geblazen om m'n verslag in elkaar te zetten. Dus nog genoeg werk aan de winkel.

Hier op de afdeling is het rustig, heeeeeel weinig patiënten die komen. Dat is wel jammer. Gelukkig heb ik gisteren met het opzoeken van patiënten 2 laatste biopten af kunnen nemen. Patiënten die zich goed voelen komen in de regel niet meer terug op een consult. Daardoor lopen we erg veel laatste biopten mis en moeten we hun opzoeken. Zonder die laatste biopten is er minder materiaal om te vergelijken en kunnen we minder zeggen over het resultaat van de behandeling. De reactie van de pt is grappig als we bij hun thuis komen, ze verwachten het niet. Ze zijn soms echt een beetje ongelovig 'o o o, dat julli langskomen!'.

Af en toe word ik geconfronteerd met de Braziliaanse versiercultuur. De motorista (chauffeur) vroeg aan drie gasten bij nummer 15 of Fabiano daar woonde, hij had leishmaniose. "Fabiano??Nee die woont hier niet.We kennen geen Fabiano en ook niemand met Leishmaniose" 'Maar op het adres staat nummer 15.´zei Francisco de motorista -"O, maar er zijn hier 3 huizen in de straat met nummer 15....' ondertussen stapte ik uit de auto om polshoogte te nemen, toen ze mij in m´n witte jas zagen -wat hun blijkbaar wel beviel- was het ineens ´ooo, maar ik ben ook ziek! kunt u mij niet helpen?!´ nou jaa zeg!Stelletje grapjassen!Ik zei ´ja kom maar hier, dan neem ik een biopt bij je af....ZONDER verdoving!´We hebben er nog hard om zitten lachen in de auto.

-Inmiddels is het al weer maandag en heb ik deze dag weten te doorstaan. Het internet ligt er uit in het ziekenhuis dus ik kan geen foto´s plaatsen en mn mail checken. De luxe van internet maakt weer even plaats voor het internetcafé.Vandaar dat ik nu pas deze post kan afmaken....

Van de week horen jullie meer!