spelletje; zoek de verschillen...

Wendy vertelde ons dat ze aan capoeira is gaan doen. Dat was vet!We hadden namelijk al grootste plannen in Nederland gemaakt om ook capoeira te gaan doen, of anderlei bewegingen….(samba,salsa…..)

Dit werd een ideaal moment om locals te gaan ontmoeten en onze taal met reuzensprongen bij te gaan werken. Voordat we naar les zouden gaan, werden we eerst nog bij Dr Jorge verwacht voor een uurtje college samen met enkele andere Braziliaanse medestudenten. Dr Jorge is een man die enorm hard werkt, nachten trekt ie door, en daardoor heeft ie weinig tijd om engels te leren, de beste man spreekt slechts in de vijfde versnelling portugees….Het college over Leishmaniasis was dus ZEEEEER verhelderend!!!!

Assim, wat is er beter dan je gare hoofd dat duizelt van de portugese woorden, leeg te maken met een robbertje capoeira…? Stel je voor, een kleffe dag in Manaus, je tshirt plakt als pritstift aan je rug, geen airco kan je nog redden en je hebt het in je bolle hoofd gehaald om in 35 graden 2 uur lang jezelf volledig in het zweet te gaan werken. Het resultaat was in volume vocht zoveel als 3 weken tropische hoosbuien in Manaus. Dit is slechts een beschrijving van het vochtgehalte……

Het bleek tijdens de les dat we nog een cursus nodig hebben; hoe lijk je zo min mogelijk een stijve, niet-rythmische hark?’ De hele groep, van gezette dames tot en met graatmagere pubers, was zo soepel als een elastiekje en volgde zonder enige moeite de maestro vd capoeira. Hoe hard we het ook probeerden, we bleven maar torenhoog boven de gebukte groep uitsteken. De basic-skills van de verdediging waarbij je laag bij de grond moet blijven, werd nog eens extra bemoeilijkt door vastplakkende broeken. Pfff, wie had dit nou ook al weer verzonnen??!! Af en toe kregen we aanwijzingen van el maestro, maar daar snapten we alsnog bar weinig van. Ook hij praatte veeeel te snel!! Na de work-out kon het echte werk beginnen, in een kring meeklappen op de maat van de muziek en kijken, vooral kijken, naar degenen die in de kring aan het dansen waren. (af en toe betrapte ik mezelf erop dat zelfs meeklappen niet foutloos gaat……)

Tries waagde het erop en sprong in de kring, lees in het diepe. Je moet je voorstellen dat wat die lui doen er hoe dan ook harmonieus uit ziet, ook al zijn ze niet heel erg op elkaar ingespeeld. Met de beste wil van de wereld leek het volgens mij nog niet harmonieus, maar…. We hebben het gedaan! En…donderdag moeten we weer komen.

Wat je verliest aan vocht, moet je uiteraard bijvullen, dus kermend van de spierpijn strompelden we met de groep mee naar een klein tentje om wat te drinken. Daar hebben we wat leuke kiekjes gemaakt, zie foto’s.

ga voor het spelletje naar patriciavs.waarbenjij.nu (sulcus en masseter; jullie mogen niet mee doen, jullie moeten studeren!)